Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΡΙΟΥ



Η καλύτερη τροφή για τον άνθρωπο που υπάρχει είναι αναμφίβολα το γάλα .Δυστυχώς όμως το γάλα δεν μπορεί να διατηρηθεί για πολύ χρονικό διάστημα διότι εύκολα αλλοιώνεται και γίνεται, ακατάλληλο για κατανάλωση. Αυτό ήταν ιδιαίτερα αληθές την αρχαία εποχή που η γνώση   και τα μέσα ήταν ελάχιστα και πρωτόγονα. Έτσι προέκυψε η ανάγκη να μετατραπεί το γάλα σε κάποιο προϊόν που να διατηρείται και να έχει την υψηλή βιολογική αξία του γάλακτος. Ένα τέτοιο προϊόν είναι και το τυρί που η ανακάλυψη του έγινε οπωσδήποτε τυχαία.
Η πιθανή πατρίδα του τυριού είναι κάποια από τις θερμές περιοχές στην λεκάνη της Μεσογείου Θαλάσσης. Σύμφωνα με αρχαίο μύθο το τυρί έγινε συμπτωματικά από ένα άραβα έμπορο ο οποίος έβαλε το γάλα του σε ένα ασκί από στομάχι προβάτου και ξεκίνησε για ταξίδι μέσα από την έρημο για να κάνει τις δουλειές του. Η πυτιά στα τοιχώματα του ασκιού και η ζέστη προκάλεσαν την πήξη του γάλακτος και τον διαχωρισμό του σε πήγμα και τυρόγαλα. Κατά την πορεία του διαπίστωσε ότι το τυρόγαλα και το πήγμα έκοψε την πείνα του, μάλιστα το τυρί είχε και ευχάριστη γεύση. Έτσι κατά το μύθο άρχισε η παραγωγή ενός από τα πιο σπουδαία τρόφιμα του ανθρώπου. Μπορεί όμως και να ανακαλύφθηκε το τυρί κατά την προσπάθεια του ανθρώπου να βρει τρόπους να διατηρήσει το γάλα όπως με αποξήρανση στον ήλιο μέσα σε ρηχά πήλινα ή ξύλινα δοχεία. Με τις συνθήκες αυτές τα βακτήρια που υπήρχαν πολύ πριν τον άνθρωπο μπορούσαν εύκολα να πήξουν το γάλα και να δώσουν κάποιο όξινο πήγμα από όπου ξεκίνησε το τυρί. Κατά την ελληνική όμως μυθολογία οι θεοί του Ολύμπου αποφάσισαν να κάνουν ένα δώρο στους τυχερούς θνητούς  που είχε παντοτινή αξία  και τους  δίδαξαν την τυροκομία και έτσι μπήκε το τυρί στα τρόφιμα του ανθρώπου.
Πιστεύεται ότι ταξιδιώτες από την Ασία μετέφεραν την τέχνη της τυροκομίας στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα πριν 2500 χρόνια το τυρί θεωρούνταν σαν εξαιρετικό τρόφιμο και το πουλούσαν σε άλλες Μεσογειακές χώρες. Από τον Όμηρο είναι γνωστό ότι ο Οδυσσέας με τους συντρόφους του μπήκε στη σπηλιά του κύκλωπα Πολύφημου όπου είδε καλά κατασκευασμένα δοχεία όπου άρμεγε το γάλα, τα ράφια γεμάτα τυριά και οι σκάφες και οι κουβάδες πλημμυρισμένα από ορό. Όταν επέστρεψε ο κύκλωπας στη σπηλιά με το κοπάδι του έβαλε ένα βράχο στην είσοδο και κάθισε να αρμέγει τις κατσίκες και τις προβατίνες. Κατόπιν έπηξε το μισό γάλα που άστραφτε από λευκότητα και μάζεψε το τυρόπηγμα σε πλεκτά καλάθια το δε άλλο μισό κράτησε στα δοχεία για να το πιει κατά το δείπνο. Στην περίοδο 400 π.Χ ο έλληνας γιατρός και ιστορικός Κτησίας στην αυλή της Νινευί αναφέρει ότι κατά την παράδοση η Σεμίραμις τρεφόταν  από τυρί που της το έφερναν πουλιά κλέβοντας το από τους βοσκούς. Ο ιστορικός επίσης Διόδωρος το 300 π.Χ αναφέρει ότι οι αρχαίοι αιγύπτιοι παρασκεύαζαν τυρί από γάλα πρόβειο. Ο Όμηρος  περιγράφει μέθοδο παρασκευής τυριού που ακόμα και σήμερα εφαρμόζεται στην χωρική τυροκομία. Φαίνεται έτσι ότι το κυριότερο τυρί που παρασκευαζόταν ανέκαθεν στην Ελλάδα ήταν το άσπρο τυρί και ότι η τυροκομία γινόταν από τους παραγωγούς του γάλακτος. Με την μορφή αυτή η τυροκομία έχει μεγάλη διάδοση στην Ευρώπη ιδίως κατά την εποχή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Από το Μεσαίωνα μέχρι την ανακάλυψη της Αμερικής το τυρί γινόταν κυρίως στα μοναστήρια της Ευρώπης από καλόγηρους και κατά τον  δέκατο αιώνα φαίνεται πως η Ιταλία ήταν το μεγαλύτερο κέντρο παραγωγής τυριού στην Ευρώπη.       


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ ΓΑΛΑΚΤΟΣ 
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΖΕΡΦΥΡΙΔΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου